گیاه وانیل بومی جنوب و مرکز قاره ی آمریکا و منطقه ی کارائیب است. نخستین بار وانیل توسط توتوناکهای (گروهی از سرخپوستان کشور مکزیک) سواحل شرق مکزیک مورد استفاده قرار گرفت. آزتکها (تمدنی سرخ پوستی در مکزیک)، پس از غلبه بر توتوناکها در قرن 15 میلادی با گیاه وانیل آشنا شدند. آزتکها ترکیب وانیل و شکلات را به صورت نوشیدنی مصرف میکردند. پس از شکست آزتکها توسط اسپانیاییها، وانیل و کاکائو توسط فردی به نام ارنان کورتز (Hernán Cortés) به غرب اروپا وارد شد. قبل از ورود کریستف کلمب به آمریکا بومیان آن منطقه از وانیل به عنوان دارو و عطر در درمان بیماریها و در مراسم مذهبی استفاده میکردند.
ترمیم و جلوگیری از پیری پوست
مطالعات نشان میدهد که خواص ضد باکتریایی وانیل، عفونتهای پوست را از بین میبرد. روند بهبود و درمان بیماری‌های پوستی را سرعت میبخشد و از آثار به جا مانده ی جوش، زخم و آکنه روی پوست میکاهد. تحقیقات دیگری نشان میدهد که آنتی اکسیدان های چای وانیل، آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد را کاسته و روند پیدایش علائم پیری در پوست را کند میکند. نیاسین، تیامین، ریبوفلاوین و پانتوتنیکاسیدِ وانیل، به حفظ سلامت پوست کمک میکنند. وانیلین یک پلی فنول با خواص آنتی اکسیدانی قوی است که از پوست در برابر رادیکال‌های آزاد و تنشهای محیطی محافظت میکند. این ترکیب با تولید کلاژن جدید، پوست را ترمیم میکند و مانعِ بروز خطوط ریز و چین و چروک روی پوست میشود.
جهت مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.
درباره این سایت